“ዪከኣሎ ኩሉ ዝከኣሎ ብዘይካ ብሽክለታ”

“ኣንታ ባዓል ጂዛን ተኣለየለይ ንባዓል ሳሕል ክህባ ጓለይ”

ብዶር. ዮዉሃንስ ሃይለ

ኣነ’ውን ከምሻሙ ንፉዕ ሸቃጣይ ምኾንኩ ኔረ። ሓሳበይ ክሸዪጥ ይደሊ።ንሃገርን ህዝብን የርብሕ’ዩ ኢለ ዝኣመንኩሉ ሓሳብ ኣብ እዝኒ ብዙሓት ክበጽሓለይን፤ ኣብ ኣእምሮኦም ክስኳዕን ይደልዮ። ብዛዕባ ምሻጥ ዘረባ ካብ ተላዕለ ግን፤ ዓብደላ ትዝ ይብለኒ። መንእሰይ ዓብደላ፤ ወዲ ከባቢ ኣቑርደት ኮይኑ፤ ኣዚዩ በሊሕ፤ ፍሽኽታን ዋዛን ዘይፍለዮ ሃገራዊ ኣገልግሎት እዩ። ኣብ ምምሕዳር በጦሎኒ ከም ማሕዮ ኮይኑ የገልግል ነበረ። ከምዝፍለጥ፤ ንኣሽቱ መንእሰያት ማሕዮታት ብመዛኑኦም ዝነዓቑ ኮይኑ ስለዝስመዖም፤ ወይ’ውን ብመዛኑኦም ስለዝዝለፉ፤ ቁሩብ ጉብዝ ምስበሉ ኣብ ስራሕ ማሕዮ ኣይቆሙልካን’ዮም፤ ናብ ሓይልታት’ዮም ዝኸዱ። ዓብደላ ግን ናብራ ሓይልታት ጢዒሙ ስለ ዝመጸ፤ ማሕዮነት ብዕቱብ’ዩ ሒዙዎ።ካለኦት ኣባላት ኣብቲ ንሱ ዝሰርሖ ንጥፈታት ማሕዮ ክሕግዙ እንተፈቲኖም፤ “ኣብ ስራሕና’ባ ኣይትእተዉና” ይብሎም ኔሩ። እቲ ጸገም ናይ ዓብደላ ግን ምስ ኣዛዚ በጦሎኒ ኣዪቋዶን ኔሩ። ጦፍ፤ ማለት ብስራሕ ተላኢኹ ናብ ድፋዕ ወይ ናብ እዚ በጦሎኒ እንተኸይዱ ከይሓደረ’ዩ ዝምለስ። ምስ ኣዛዚ በጦሎኒ እንታይ ኣባኢሱኩም ኢልካ ምስትሓቶ፤ “ባእሲ የብልናን፤ ጸገምና ክልቴና ሸየጥቲ ዘረባ ስለዝኾንና፤ዘረባና ብሓንሳብ ክንሸዪጥ ስለእንደሊ እዩ” ዝብል መልሲ ዪህበካ። ስለዝኾነ ከኣ ዓብደላ፤ ናብ’ቲ ሕክይኡ ብዘይ ውድድር ዝሸጠሉ ዕሙር ዕዳጋ ክፍልታት በጦሎኒ ከይወዓለ ከይሓደረ ዪምለስ ነበረ።በዚ ኣጋጣሚ፤ ዓብደላ ብህይወቱ ክህሉ ምንዮተይ ወሰን የብሉን። ከም ዓብደላ ሓሳብካ ኣበዪን ብኸመይን ትሸዪጥ ምፍላጥ’ውን ንባዕሉ ብልሒ እዩ። ስለዝኾነ እምበኣር’የ “እተዉ…እተዉ! እተውውውታ ኣርሕቡ!” ዘስምዕ መወዓውዒ ኣርእስቲ ተጠቂመ ዘለኹ። ከሕልፎ ዝደለኹ መልእኽቲ ግን ክንዮ’ቲ ኣርእስቲ እዩ። እምበኣር ኣቲኹምን ኣርሒብኩምን፤ ኣቓልቦኹም’ውን ዝቃነኹም ትመስሉ’ሞ ናብቲ ቁውምነገር ከስግረኩም።

Read More